Fraktalna geometria przyrody to geometria, która odnosi się do form i wzorów występujących w przyrodzie, które można odwzorowywać w nieskończoność. Są to abstrakcyjne wzory złożone z mniejszych i większych wzorów. Formy, które są prawie identyczne pod względem konstrukcji i mogą być kontynuowane w nieskończoność. Są to wzory, które dzięki swojej nieskończonej reprezentacji stanowią obraz wszechobecnego porządku przyrody. W tym kontekście często mówi się o tzw. fraktalności.
Fraktalna geometria przyrody
Fraktalność opisuje szczególną właściwość materii i energii, która wyraża się w zawsze tych samych, powtarzalnych formach i wzorach na wszystkich istniejących płaszczyznach istnienia. Fraktalna geometria przyrody została odkryta i uzasadniona w latach 80. XX wieku przez pionierskiego i przyszłościowego matematyka Benoîta Mandelbrota przy pomocy komputera IBM. Korzystając z komputera IBM, Mandelbrot zwizualizował równanie powtórzone milion razy i odkrył, że powstała grafika przedstawia struktury i wzory występujące w naturze. Ta świadomość była wówczas sensacją.
Zanim odkryto Mandelbrota, wszyscy znani matematycy zakładali, że nie można obliczyć złożonych struktur naturalnych, takich jak struktura drzewa, struktura góry, a nawet skład strukturalny naczyń krwionośnych, ponieważ takie struktury są wyłącznie wynikiem przypadku. Jednak dzięki Mandelbrotowi pogląd ten uległ zasadniczej zmianie. W tamtym czasie matematycy i naukowcy musieli uznać, że przyroda kieruje się spójnym planem, wyższym porządkiem i że wszystkie naturalne wzorce można obliczyć matematycznie. Z tego powodu geometrię fraktalną można określić także jako swego rodzaju współczesną sakralną geometrię. W końcu jest to forma geometrii, którą można wykorzystać do obliczenia naturalnych wzorów, które reprezentują obraz całego stworzenia.
W związku z tym do tego nowego odkrycia matematycznego dołącza klasyczna święta geometria, ponieważ święte wzory geometryczne są częścią fraktalnej geometrii natury ze względu na ich perfekcjonistyczne i powtarzalne przedstawienie. W tym kontekście istnieje również ekscytująca dokumentacja, w której fraktale są szczegółowo badane. W filmie dokumentalnym „Fraktale – fascynacja ukrytym wymiarem” odkrycie Manelbrota zostało szczegółowo wyjaśnione i w prosty sposób pokazane, jak geometria fraktalna zrewolucjonizowała ówczesny świat. Dokument, który mogę polecić jedynie każdemu, kto chce dowiedzieć się więcej o tym tajemniczym świecie.
