Duże odbija się w małym, a małe w dużym. Wyrażenie to wywodzi się z uniwersalnego prawa korespondencji, zwanego także analogiami i ostatecznie opisuje strukturę naszej egzystencji, w której makrokosmos odbija się w mikrokosmosie i odwrotnie. Obydwa poziomy istnienia są bardzo podobne pod względem struktury i struktury i znajdują odzwierciedlenie w odpowiednim kosmosie. Pod tym względem świat zewnętrzny, który człowiek postrzega, jest jedynie odbiciem jego własnego świata wewnętrznego, a stan psychiczny danej osoby odbija się z kolei w świecie zewnętrznym (świat nie jest taki, jaki jest, ale taki, jaki jest). Cały wszechświat jest spójnym systemem, który ze względu na swoje energetyczne/mentalne pochodzenie wyraża się wciąż na nowo w tych samych systemach i wzorach.

Makro i mikrokosmos odzwierciedlają się wzajemnie

Świat zewnętrzny, który możemy postrzegać poprzez nasz świadomy umysł, a raczej mentalną projekcję naszego własnego umysłu, ostatecznie znajduje odzwierciedlenie w naszej wewnętrznej naturze i odwrotnie. W ten sposób własny stan wewnętrzny jest zawsze przenoszony na świat postrzegalny zewnętrznie. Ktoś, kto ma wewnętrzną równowagę, kto utrzymuje równowagę swojego własnego systemu umysłu/ciała/ducha, przenosi tę wewnętrzną równowagę na przykład do swojego świata zewnętrznego, co skutkuje uporządkowaną codzienną rutyną lub uporządkowanymi warunkami życia, czystymi pokojami lub, lepiej mówiąc, , może zaistnieć uporządkowana okoliczność przestrzenna. Ktoś, kto ma swój własny system umysłu/ciała/ducha w równowadze, nie czuje się w ten sam sposób przygnębiony, nie odczuwałby depresyjnych nastrojów i utrzymywałby swoje własne okoliczności w równowadze dzięki znacznie wyraźniejszej energii życiowej. Osoba, która z kolei odczuwa/nosi wewnętrzną nierównowagę, nie byłaby w stanie utrzymać porządku w swojej sytuacji. Ze względu na obniżoną energię życiową, własną gnuśność – letarg, w przypadku lokalu najprawdopodobniej nie utrzymywałby należytego porządku. Wewnętrzny chaos, czyli brak równowagi, zostałby wówczas natychmiast przeniesiony do własnego świata zewnętrznego i w rezultacie powstałaby chaotyczna sytuacja życiowa. Świat wewnętrzny zawsze odbija się w świecie zewnętrznym, a świat zewnętrzny odbija się w naszym własnym świecie wewnętrznym. Ta nieunikniona uniwersalna zasada znajduje w tym kontekście odzwierciedlenie na wszystkich poziomach istnienia.

Makrokosmos = mikrokosmos, dwa poziomy istnienia, które pomimo różnych rozmiarów mają podobne struktury i stany..!!

Jak na górze - tak na dole, jak na dole - tak na górze. Jak wewnątrz – tak na zewnątrz, jak na zewnątrz – tak wewnątrz. Jak w dużym, tak i w małym. Z tego powodu cała egzystencja odbija się zarówno w mniejszej, jak i większej skali. Niezależnie od tego, czy jest to mikrokosmos (atomy, elektrony, protony, kwarki, komórki, bakterie itp.), czy makrokosmos (wszechświaty, galaktyki, układy słoneczne, planety itp.), wszystko jest podobne pod względem struktury, jedyną różnicą są rzędy wielkości . Z tego powodu, poza wszechświatami stacjonarnymi (istnieje niezliczona ilość wszechświatów, które są stacjonarne i z kolei otoczone jeszcze bardziej wszechstronnym systemem), wszystkie formy istnienia są spójnymi systemami uniwersalnymi. Człowiek reprezentuje jeden złożony wszechświat po prostu ze względu na swoje biliony komórek.Wszechświaty są zatem wszędzie, ponieważ ostatecznie wszystko, co istnieje, ma złożone funkcje i mechanizmy, które znajdują odzwierciedlenie jedynie w różnych skalach.

Różne systemy o podobnej strukturze

Makrokosmos jest zatem jedynie obrazem lub zwierciadłem mikrokosmosu i odwrotnie. Na przykład atom ma strukturę podobną do układu słonecznego. Atom ma jądro, wokół którego zmienia się liczba orbit elektronów. Galaktyka z kolei ma jądro galaktyczne, wokół którego krążą układy słoneczne. Układ Słoneczny to układ, w którym, jak sama nazwa wskazuje, w centrum znajduje się słońce, wokół którego krążą planety. Dalsze wszechświaty graniczą z wszechświatami, dalsze galaktyki z galaktykami, dalsze układy słoneczne graniczą z układami słonecznymi i dokładnie w ten sam sposób dalsze planety graniczą z planetami. Podobnie jak w mikrokosmosie jeden atom podąża za następnym, a nawet jedna komórka podąża za następną komórką. Oczywiście dla nas, ludzi, odległość między galaktykami wydaje się gigantyczna, odległość, którą trudno jest uchwycić. Gdybyś jednak był wielkości galaktyki, odległość dla ciebie byłaby tak normalna w skali, jak odległość od domu do domu w sąsiedztwie. Na przykład odległości atomowe wydają nam się bardzo małe. Ale jeśli spojrzeć na tę odległość z punktu widzenia kwarka, odległości atomowe byłyby dla nas tak samo duże, jak odległości galaktyczne lub uniwersalne. Ostatecznie to podobieństwo różnych poziomów istnienia wynika również z naszego niematerialnego/duchowego podłoża. Niezależnie od tego, czy człowiek, czy wszechświat są nam „znane”, oba systemy są ostatecznie jedynie wynikiem lub wyrazem źródła energii, któremu nadaje formę inteligentna świadomość/duch. Wszystko, co istnieje, każdy stan materialny i niematerialny, jest wyrazem tej sieci energetycznej. Wszystko pochodzi z tego pierwotnego źródła i dlatego zawsze wyraża się w ten sam sposób. Często mówi się też o tzw. fraktalności. W tym kontekście fraktalność opisuje fascynującą właściwość energii i materii, zawsze wyrażającą się w tych samych formach i wzorach na wszystkich poziomach istnienia.

Wygląd i struktura naszego wszechświata znajduje odzwierciedlenie w mikrokosmosie..!!

Na przykład komórka w naszym mózgu z daleka wygląda bardzo podobnie do wszechświata, dlatego można również założyć, że wszechświat ostatecznie reprezentuje komórkę, która wydaje nam się gigantyczna, a która jest częścią mózgu, której nie możemy uchwycić. Narodziny komórki z kolei są bardzo podobne do śmierci/rozpadu gwiazdy pod względem jej zewnętrznej reprezentacji. Nasza tęczówka ponownie wykazuje bardzo duże podobieństwo do mgławic planetarnych. Cóż, ostatecznie ta okoliczność jest czymś wyjątkowym w życiu. Ze względu na hermetyczną zasadę korespondencji całe stworzenie odzwierciedla się zarówno w większej, jak i mniejszej skali. Wszystko, co istnieje, reprezentuje niepowtarzalny wszechświat, czy raczej fascynujące wszechświaty, które pomimo swojej indywidualnej ekspresji twórczej wykazują skrajne podobieństwa pod względem struktury. W tym sensie bądź zdrowy, szczęśliwy i żyj w harmonii.